Gittikçe ağırlaşan bedenimle birlikte haraket kabiliyetimde günden güne azalıyor... Ayrıca nefes sıkıntısı nedeni ile uyukularımda çok kolay değil artık... Miniş kızımın tam debelenme yuvarlanma kucaklaşma zamanına gelmesi nedeni ile biraz üzülüyorum ama elimden geldiğince onu kırmamak için bu halimle ona ayak uydurmaya çalışıyorum...
Miniş oğlum iyice büyüdü artık, benimde yavaş yavaş çantamı hazırlama zamanım geldi nolur nolmaz...
Bu arada hala çalışmaya devam ediyorum , eğer dayanabilirsem aralık sonuna kadar yani 37. Haftama kadar kalıcam, içimden bir his her ne kadar hesaplamalar 18 ocak desede , oğlumun 10 Ocak gibi aramızda olacağını söylüyor... Sağlıklı bir şekilde doğsunda başka bir şey istemem açıkçası ama umarım daha da büyük bir süprizle yılbaşını seçmez...
1 Aralık 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Ömerimizin şekerlerini yapma vakti geldi o zaman anesi:)değil mi ama:)(Bu ara Elif Teyzesi şeker işine fena sardı ona göre...)
Yorum Gönder