GECİKMELİ DE OLSA DOĞUM HİKAYEM ...

Kızım neredeyse 1 yaşına geldi ve ben fark ettimki aslında anlatmadığım çoook şey var ve en önemlisi ; başlangıç...

Duru 21/05/2009 gecesi saat 03:30 sıralarında “annecim ben geliyorum” demeye başladı, ama ben o anda yalancı sancı olduğunu düşünüyordum :) Saat 05.30’a kadar aralıklarla ( düzensiz) hafif hafif sancılar yaşadım, doktorumu aradığımda sancılar düzenli olmaya başlarsa hemen hastaneye gitmemi istedi. Bir ara sancılar yaklaşık 1 saat kadar tamamen kesilince tamam dedim bunlar kesin o meşhur “ yalancı doğum sancıları” Saat 06.30 gibi yeniden başladı , saat 07 civarı olduğunda artık 15 dk aralıklarla sancılanmaya başlamıştım , ama bu sancılar beni yerimden kaldırmayacak boyutta değillerdi henüz...

Hemen canım doktorum Melike Batukan’ı yeniden aradım hadi kliniğe gidin , NST ’ye ( Non Stress Test: Bir cihazla bebeğin kalp atışlarının seyrini, bebek hareketleriyle ve varsa kasılmalarla olan ilişkisini yorumlayarak , bebeğin iyilik halini değerlendiren bir testtir. Aynı cihaz doğum eylemi esnasında da aynı amaçla kullanılır. ) bağlasınlar seni , bende geliyorum dedi. Saat 08:30 da Jinemed Kalamış kliniğindeydik, sevgili hemşirelerimiz bizi görünce geliyormu yoksa diyerek benim kadar heyecanlandılar ve beni NST odasına aldılar.

Sancılar artık gayet düzenli ve hissettirir boyuttaydı. Saat 09 civarı doktorum geldi , yaptığı kontrolde doğumun başladığını hatta 4 cm açılma gerçekleştiğini söyledi, hemen doğum yapacağım hastane olan Kadıköy Florence Nightingale hastanesine yola çıktık ...
Doktor, doğum başlamış dediğinde yaşadığım heyecanı anlatmam mümkün değil. Sevgili eşim Onur ‘da aynı heyecanla gözleri parlayarak beni hastaneye ulaştırdı. Bu esnada hemen herkes aranarak haber verildi, “bebek geliyooooooooooooooooooooooor” :)

Hastanede hemen giriş işlemlerini yaparak beni odama aldılar , annem babam ve eşimin annesi de hemen hastaneye geldiler. Annemin yüzünde ki o ifade , babacığımın bana bakışları aklımdan çıkmaz. Onlar için ilk öncelik benim iyi olmamdı...

Hemşire yanıma gelerek sezeyan mı dedi? Hayır doğal doğum yani normal doğum dedim. Şaşırdı biraz :) Sağlık geçmişim hakkında bir iki soru sordular , ben ısrarla doktorumu çağırın diyorum :)
Onur elimi hiç bırakmadı( elini ısırmaktan morartmış olsamda) annem yüreği dayandığı sürece diğer elimden destek oldu. Canlarım benim...
Doktorum geldiğinde kendimi çok rahatlamış hissettim , kontrolden sonra suyun henüz gelmedi ama ben onun gelmesini sağlayarak doğumu hızlandırıcam dedi, sancıların sıklığı ve şiddetinden zaten bende anlamıştım :)

Hemşireler geldi doğumhaneye gidiyoruz dediler,kapıda ailemiz ,Diğer odalardaki yeni doğum yapanlar ve aileleri, ben nasıl bağırıyorum nasıl bağırıyorum :) Hepsi bana acıyan gözlerle bakıyorlar...
Asansörle doğumhaneye indik, içeri girerken heyacandan ölmek üzereydim, hem canım yanıyor ama bir yandanda biran önce kızımı sağlıklı bir şekilde kucağıma almak için sabırsızlanıyorum...

Melike hanım içeriye ameliyat kıyafetleri ile girip kontrolü eline alınca inanılmaz rahatladım , epidural yapmayalım dikiş olmadan doğum gerçekleşecek ne dersin dedi, bende buraya kadar sancıyı yaşadım sonuna kadar epiduralsiz gidelim dedim... Doğumhaneye girdikten yaklaşık 45 dk sonra doğum gerçekleşti. 13:45 itibari ile miniğim kucağımdaydı. Doğuma eşimde girdi, hatta Duru’nun kordon bağını babası kesti :)

Duru’yu kucağıma aldığım an bütün acı ağrı ne varsa gitti, dünyada bir ben bir de Duru vardı sanki... Nasıl ağlıyorum hüngür hüngür görmeniz lazım ...
Çok ama çok güzel bir duygu, Allah her isteyene yaşatsın İnşallah...